کد مطلب:210880 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127

وجه تسمیه افطح
چون عبدالله پایش چون پای فیل پهن بود افطح الرجل كه به فارسی فیل پا گویند - و برخی در وجه تسمیه او نوشته اند - چون آن كس كه دعوت بر امامت او می كرد عبدالله بن فطیح بوده و افطحیه طایفه ای هستند كه به امامت او قائل بوده و به ندرت كسی امروز به این عقیده باقی باشد.

قطب راوندی گوید مفضل بن عمر روایت كرده كه چون امام صادق علیه السلام وفات كرد عبدالله افطح پسر آن حضرت ادعای امامت نمود و حضرت امام موسی الكاظم علیه السلام فرمود هیزم



[ صفحه 384]



آوردند وسط خانه ریختند آنگاه فرستاد نزد عبدالله برادر خود او را خواست چون آمد هیزم ها را آتش زدند امام كاظم برخاست در حضور وجوه اصحاب خود با لباس در میان آتش رفت و به برادرش فرمود اگر تو امام می باشی - در میان این آتش بیا - حضار گفتند دیدیم رنگ عبدالله تغییر كرد و برخاست كه ردایش به زمین كشیده می شد و از خانه برادرش بیرون رفت.

عبدالله پس از پدرش هفتاد روز زنده بوده وفات كرد سال 148 هجری و این خبر را امام صادق علیه السلام داده بود.

حضرت امام جعفر صادق به امام موسی كاظم علیه السلام فرمود ای پسرجان من برادرت عبدالله دعوی امامت می كند كه به جای من بنشیند ولی با او نزاع مكن زیرا او به زودی خواهد درگذشت و به من ملحق خواهد شد.

سید ضامن بن شدقم مدنی در كتاب تحفةالازهار گفته كه عبدالله پسر امام جعفر صادق در بلده بسطام وفات و قبرش در آنجا مقابل قبر علی بن عیسی بن آدم بسطامی است.

محدث قمی می نویسد این قبر مزار پسر عبدالله است كه مقابل قبر ابویزید بسطامی است نه قبر عبدالله افطح - شاید پسر و پدر در همان مقبره باشند.